In 2022 zijn er bij veel organisaties mooie plannen bedacht, om goed van start te gaan in 2023. De
ambities zijn vaak groot én de plannen ook. Denk bij een groot plan bijvoorbeeld aan: ‘In 2023 gaan
we onze duurzaamheidsagenda uitrollen’. Dit is een mooi idee maar te groot. En groot werkt vaak
verlammend.
Neem bijvoorbeeld de kerstborrels op het werk in december. Iemand in een feestcommissie gaat niet
snel aan de slag als de enige to do ‘feest organiseren’ is. Mensen gaan pas echt aan de slag als ze
bijvoorbeeld de muziek mogen regelen, de aankleding of de drankjes en hapjes. Door het grote plan
in behapbare brokken op te delen, komt er actie.
Een plan moet niet op de denktafel blijven
Voor een agile coach is de belangrijke taak weggelegd om te zorgen dat een te groot plan wordt
opgeknipt. Je begint bij de top van een organisatie. Door veel vragen te stellen, kom je tot de kern.
Stel dat het onderwerp ‘armoedebestrijding’ is. Wat verstaan ze onder ‘bestrijding’? En wat houdt
het precies in? Het risico is dat een plan vooral op de denktafel blijft liggen.
De coach helpt ook bij het trechteren, om zo tot oplossingsrichtingen te komen. En je zorgt ervoor
dat deelonderwerpen snel doorgaan naar de multidisciplinaire teams. Voor het kleiner maken, kan
een coach modellen gebruiken zoals: OKR’s (Objectives &Key Results), OGSM (Objectives, Goals,
Strategies and Measures) en het Business Model Canvas van Alexander Oswalder.
Fouten mógen niet, ze móeten
En dan zijn de teams aan zet. In een paar weken gaan ze met een onderwerp aan de slag. Wat je wil
is dat ze leren door te doen. In bijvoorbeeld een tijdsbestek van drie weken werkt een team aan een
klein deeltje waarde uit het plan. De coach heeft in deze fase de rol van facilitator aan de zijlijn. Het is
goed als teams fouten maken. Als agile coach moet je dit niet proberen te voorkomen. Het is een
belangrijk onderdeel van het proces.
Van zeehonden opvangen naar ecosysteemverhaal
Een goed voorbeeld is onze samenwerking met Zeehondencentrum Pieterburen. Ze liepen er
tegenaan dat steeds minder zeehonden worden opgevangen. Een positieve beweging, want hoe
minder zeehonden in opvang, hoe gezonder de populatie. Maar om bezoekers te blijven trekken,
willen ze daarom naar een ecosysteemverhaal. Hierin wordt meer ingezoomd op het schoonhouden
van de zee. Er waren veel ideeën, maar het advies van de agile coach: ga aan de slag met één van de
ideeën.
Er kwam een hoek in het horecapaviljoen waar ze ingingen op het nieuwe verhaal. Om het visueel te
maken, kwam er een samenwerking met kunstenaars die kunst maakten van het afval van de MSC
containers. Denk aan kinderzitjes, verfblikken en wasrekken. Dit stelden ze tentoon al hangend aan
het plafond van het museum. Bezoekers konden direct feedback geven. Het team van Pieterburen
kon weer met de feedback aan de slag. Maar ze leerde ook dat de kunstwerken erg stoffig werden en
je ze moeilijk schoon kreeg. Dit was dus niet de beste manier om het ecosysteemverhaal te vertellen.
De schijnzekerheid loslaten
Gewoon aan de slag gaan en testen wat waardevol is; het is iets wat veel organisaties niet zomaar
doen. Vaak is een bepaalde mate van voorspelbaarheid prettig. Als agile coach streef je naar het
loslaten van deze schijnzekerheid. Maar we zijn er ook van bewust dat er soms veel druk ligt op
resultaten. Denk maar aan ministeries die te maken hebben met politieke druk. Dan is de uitdaging
voor een agile coach nog iets groter, maar zeker niet onmogelijk.
Wil je leren hoe je als agile coach organisaties helpt bij te grote plannen? Kies dan onze
gecertificeerde Agile Coach opleiding en ontwikkel je verder.
