Een fundamenteel probleem met de 4-jaarlijkse politieke cyclus, op allerlei bestuursniveaus, is dat feedback heel lang wordt uitgesteld. In de ideale situatie geeft de stembusganger na 4 jaar feedback op wat er in de voorbije periode is bereikt, ten opzichte van de beloften die toen zijn gedaan, en maakt een nieuwe keuze. Daarbij betrekt de kiezer ook de bestaande diensten en de nieuwe initiatieven van de besturen. En daar begint in praktijk de onduidelijkheid: wat hebben de besturen voor u en mij gedaan? Als we dat met moeite voor de geest proberen te halen, blijkt dat we als ‘gebruikers’ van de diensten van deze besturen nooit zijn gevraagd wat we er in concrete gevallen van vinden. Een waterschap denkt dit nog wel eens op te lossen door bij de aanslag een folder te stoppen waarin staat wat ze allemaal voor iedereen doen. Dat kan toch zeker persoonlijker?
Pleit ik voor ‘interactieve beleidsvorming’ en inspraakprocedures? Nee. Ookal kan het winst opleveren, het blijft aan de ‘voorkant’ van het proces waarmee je maatschappelijke diensten creëert. Dat is in de regel een redelijk saai moment, behalve voor beroepsinprekers, omdat er dan nog heel weinig concreet is. Liever zeg ik ‘Ja’ tegen het leveren van feedback als ik mijn belastinggeld terug zie komen in een dienst waar ik direct van geniet. Zo wil ik ook niet op IENS.nl stemmen over het type Aziatische restaurants waar ik het liefste eet, maar feedback geven op restaurant Li Ping waar ik net al dan niet overheerlijk heb gegeten. In provincie –en waterschapstermen: ik wil feedback kunnen geven als ik in een (groene of grijze) provinciale bus stap, naar provinciaal gesubsidieerde (top of flop-) kunst kijk, over een (pokdalige of gladde-) N-weg rijd, als boer (goed of slecht) wordt geholpen om op een terp te gaan wonen, of een (duidelijke of onduidelijke) aanslag krijg. Staan de bestuurslagen op zulke momenten klaar voor feedback? En doen ze er dan iets mee?
Onze besturen zijn nog niet allemaal ingericht op het vragen van feedback en het gebruiken ervan om beter te presteren. Ongevraagde feedback, bijvoorbeeld via social media, zal ook niet in het geval van een willekeurige @provincieX of @waterschapY snel een reactie opleveren. Ik zie kansen voor provincie en waterschap om, nu de nieuwe bestuurders er zodirect toch zitten, daar op in te gaan zetten. Dan laat je als bestuur zien dat de kiezer serieus nemen verder gaat dan de 4-jaarlijkse stembusgang, en heb je ook nog de kans om je eigen relevantie te bewijzen. Zo laat je de kiezer niet eenmaal spreken, maar blijf je met hem in gesprek.
Foto: kunstproject Waterlicht door Studio Roosegaarde
