Een sprintplanning is een bijeenkomst aan het begin van iedere sprint, waarin de sprint tot in detail wordt gepland.
Van product backlog naar sprint backlog
Alle wensen en eisen voor het project staan op de product backlog. Dit is in de praktijk een flipover vel met post-its. De product owner is degene die deze backlog beheert en prioriteiten stelt. In de sprintplanning bespreekt het team welke grote brokken werk van de product backlog het in de komende sprint wil opleveren. Meestal gaat het om twee tot zes grote brokken werk. Deze producten komen op de sprint backlog. De brokken werk worden op grote post-its genoteerd en uiterst links op het scrumbord gehangen, op volgorde van prioriteit en met de belangrijkste bovenaan. De product owner beslist over de prioriteiten en toetst deze bij het team. Daarna kijkt het team naar alle afzonderlijke brokken werk op de sprint backlog en bepaalt welke taken per brok moeten worden uitgevoerd. Deze taken komen op kleinere post-its rechts naast de grote brokken werk.
De haalbaarheid van een sprint inschatten
Je moet natuurlijk kunnen bepalen of het ook haalbaar is om de geplande items op een sprint backlog in die sprint te kunnen uitvoeren. In de sprintplanning schat een team in hoe complex een brok werk is.
Dat gebeurt vaak met planning poker. Het resultaat van het pokeren is dat elk brok werk een aantal punten krijgt toegekend: pokerpunten. Deze schatting van het team worden voor alle brokken werk in de sprint bij elkaar opgeteld en is het zo duidelijk hoeveel punten er moeten er worden weggewerkt in de sprint. Wijken hun tijdsinschattingen erg af, dan denkt men waarschijnlijk ook verschillend over de inhoud van het item.
Een voordeel van planning poker is dat het meteen duidelijk wordt wat een item precies inhoudt voor de verschillende teamleden.
De acceptatiecriteria
Bij ieder product formuleert het team ook de acceptatiecriteria. Wat moet er precies af zijn na de komende sprint, hoe ziet dat eruit en wanneer is het een succes? Voor elk item op de sprint backlog beschrijft het team zo nauwkeurig mogelijk wanneer het product af is. Het is nuttig hierbij gebruik te maken van voltooid deelwoorden, waarmee je suggereert dat iets al af is. Het noteren van de acceptatiecriteria is best lastig en kost de nodige tijd. Dan is het echter dubbel en dwars waard, want iedereen heeft vervolgens dezelfde verwachting en er is geen ruis meer onderweg.
Zelf aan de slag met Scrum?
